نکاتی مهم درباره‌ی کوتاه آمدن در بحث‌های زناشویی

تا به حال با این جمله از طرف مقابل روبرو شده‌اید: "موافقی که بحث را تمام کنیم؟"

تا به حال چند بار این عبارت را شنیده‌اید؟ این جمله معمولا در پایان یک بحث می‌آید وقتی که یک شخص، عصبانی و ناامید از اینکه نتوانسته نظرش را تحمیل کند این جمله را می‌گوید: موافقی که بحث را تمام کنیم؟

این جمله به این معنی نیست که ما فقط از بحث‌های مهم دست برداریم و سپس خشم، ناراحتی و ناامیدی حاصل از آن را با خود همراه کنیم. همچنین به معنی تسلیم و متاسف شدن نیست یا حتی به معنی این نیست که ما مرتکب اشتباهی شده‌ایم، بلکه به این معنی است که ما به این نتیجه رسیده‌ایم که نمی‌توانیم چشم در چشم همدیگر بحث کنیم و بهتر است که در بعضی مسائل کوتاه بیاییم. نکته‌ی جالب این است که ما می‌توانیم این جمله را درمورد دوستان، معلم، غریبه‌ها و حتی رئیسمان به کار بریم اما به ندرت می‌شود این جمله را درمورد خانواده و همسرمان به کار بریم. بعضی از ما تصور می‌کنیم به دلیل اینکه با هم ازدواج کرده‌ایم یا فامیل هستیم باید نسبت به همه چیز موافقت کنیم. به همین شکل، وقتی ما نمی‌توانیم چشم در چشم کسی نظر مخالفمان را بگوییم، به این معنی نیست که یک نفر درست و نفر دیگر اشتباه می‌گوید. بحث کردن در چنین مواردی مثل این است که از چند نفر بپرسیم زیباترین رنگ رنگین‌کمان کدام است؟ مسلم است که بعضی‌ها آبی را ترجیح می‌دهند در صورتی که بقیه قرمز را می‌پسندند. این موضوع بستگی به نوع سلیقه‌ی افراد دارد. همه‌ی ما نظرات مختلفی در مورد پیرامونمان داریم.

خاتمه دادن به بحث به معنی پایان بخشیدن به یک بحث یا دور شدن از بحث برای متقاعد کردن طرف مقابل نیست، بلکه با این کار به دیگران می‌گویید که شما از احترام خاصی برخوردارید و با احترام به طرف مقابل اجازه‌ی ادامه دادن به صحبت‌هایش را می‌دهید.

حتی دو نفر که همدیگر را دوست دارند نسبت به موارد گوناگون نظرات مختلفی دارند و با هم اختلاف‌نظر دارند که حتی بعضی از این موارد را نمی‌توان تغییر داد. خاتمه دادن بحث و کوتاه آمدن به این معنی است که طبیعی است که ما با هم اختلاف‌نظر داشته باشیم و همیشه این اختلاف‌نظرها است که پیشنهادات جدیدی را در زندگی به افراد می‌دهد.

کوتاه آمدن در بحث همچنین به معنی این است که ناراحت و عصبانی شدن بی‌فایده است مخصوصا در مورد نظراتی که شما نمی‌توانید آنها را تغییر دهید. وقتی ما تصمیم می‌گیریم که کوتاه بیاییم و بحث را رها کنیم، این حقیقت را پذیرفته‌ایم که نگرش و دیدگاه ما متفاوت از دیگران است و به سمت جلو در حال پیشرفت هستیم. رها کردن بحث نشان‌دهنده‌ی این است که ما برای سلامتی‌مان ارزش قائل هستیم، علاوه بر این اجازه نمی‌دهیم چیزهای کوچک ذهن ما را درگیر کند و با این کار برای خودمان و طرف مقابل احترام قائل می‌شویم.

رها کردن بعضی از بحث‌ها و پافشاری روی بعضی اختلاف‌نظرها از مهارت‌های ارتباطی مهم است. اگر ما بعضی از بحث‌ها را رها کنیم فقط به خاطر اینکه بهتر به نظر برسیم، آزادی بیان و اعتمادبه‌نفسمان را از بین برده‌ایم و در مورد رابطه‌مان با طرف مقابل مردد و خشمگین می‌شویم. در زندگی مسائلی وجود دارد که باید به خاطر آنها مبارزه کرد و بعضی مسائل هم ارزش بحث کردن و انرژی گذاشتن ندارد. کشف کردن تفاوت این دو باعث می‌شود که ما شریک زندگی خوبی برای همسرمان و دوست خوبی برای اطرافیانمان باشیم.